Het woord van zondag 28 augustus 2022

(spreker br. Harrie Keyner, oudste PG Sion)
God geeft ons alle reden om sterk en dapper te zijn. Hij is met ons. We gaan lezen Matteüs 11:28-30. “Komt tot Mij, allen, die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven, neemt mijn juk op u en leert van Mij, want Ik ben zachtmoedig en nederig van hart, en gij zult rust vinden voor uw zielen; want mijn juk is zacht en mijn last is licht”. Wat Jezus hier zegt zijn niet alleen mooie woorden, maar het is ook een feit. Als je problemen, strijd, zorgen, verdriet hebt, mag je met dit alles bij Hem komen en Hij geeft je waarachtig Zijn rust. Wat bewerkt eigenlijk Goddelijke rust in ons ? Als God ons Zijn rust geeft, dan piekeren wij niet meer over die problemen, strijd, zorgen verdriet. Misschien zijn ze er op dat moment nog, maar Hij geeft ons de zekerheid, diep in ons hart, dat al deze zaken in Zijn hand zijn. En dat geeft rust voor onze ziel. God kent ons. Hij weet wat ons allemaal bezighoudt. Als je je moeilijke situaties in Gods hand hebt gegeven, wilt dat niet altijd zeggen dat je dan lui achterover op je stoel kunt gaan zitten en maar wachten tot God het gaat doen. In heel veel gevallen is een verandering van denken bij ons nodig. Want wat zegt Romeinen 12:2: “…..en wordt niet gelijkvormig aan deze wereld, maar wordt hervormd door de vernieuwing van uw denken, opdat gij moogt erkennen wat de wil van God is, het goede, welgevallige en volkomene”. Als je alles in Gods handen hebt gegeven, ga Hem dan loven en danken dat Hij jou gaat helpen ! Hij is een helper groot van kracht ! Ons wezen moet gericht zijn op God ! God is vol van liefde voor ons ! Wij zijn Zijn kinderen Gods liefde woont in ons. Want wat staat in Galaten 5:22 ? “Maar de vrucht van de Geest is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid, zelfbeheersing”. Hier lezen we dat liefde een vrucht van de Geest is ! En die Geest woont in ons ! Laten we lezen Lucas 6:27-38. Hier zegt Jezus dat wij zelfs onze vijanden moeten liefhebben. God is met ons een weg in gegaan van liefde en trouw. God zorgt voor ons. Als we waarlijk beseffen dat ons leven in Gods hand is, dan neemt dan weg de angst voor de toekomst. Verder in dit gedeelte staat dat wij niet moeten oordelen over een ander als men iemand ziet zondigen. In Matteüs 7:1-2 zegt Jezus het volgende: “Oordeelt niet, opdat gij niet geoordeeld wordt; want met het oordeel, waarmede gij oordeelt, zult gij geoordeeld worden, en met de maat, waarmede gij meet, zal u gemeten worden”. Bij God is geen onderscheid tussen de ene en de andere zonde. Als ik iemand zou oordelen vanwege een zonde die die persoon heeft gedaan, weet je dan wat God tegen mij zou zeggen ? “En jij dan” ! Ik wil met jullie gaan naar Psalm 25:1-22. Deze psalm zou je een ’ík geloof, maar kom mijn ongeloof te hulp’ psalm kunnen noemen. Je weet wel, dat zegt die vader die met zijn zoon tot Jezus komt voor genezing voor zijn zoon. (lees: Marcus 9:22-24) Deze psalm begint bij Davids verlangen naar God. Op Hem vertrouwt hij. Maar direct daarna zegt hij: “laat mij niet beschaamd worden”. David zit in het nauw. Zijn vijanden lijken het van hem te winnen. David spreekt zichzelf moed in. Het is een mengeling van hoop en zekerheid. God beantwoordt Davids hulpgeroep en geeft hem de overwinning ! Tot slot wil ik lezen 1 Koningen 3:16-28. Twee moeders komen bij koning Salomo met een kind. Een is de echte moeder en de ander zegt dat zij de moeder is. Aanvankelijk hadden zij beiden tegelijkertijd een zoon gebaard. Echter bij de een is de zoon doodgeboren. Uiteindelijk, om een langverhaal kort te maken, eisen zij beiden het moederschap voor zich alleen op. Koning Salomo hoort het gekrakeel tussen hen beiden aan. Op een bepaald moment zegt hij tot zijn dienaar: “haalt mij een zwaard”. Hij wilt het kind in tweeën snijden om de leugen te ontmaskeren. En de leugen wordt inderdaad ontmaskerd, want de echte moeder wilt haar zoon natuurlijk niet dood. Zij zegt tot de koning: “Toen sprak de vrouw, van wie het levende kind was, tot de koning, omdat haar moederlijk gevoel voor haar zoon was opgewekt; zij zeide dan: Met uw verlof, mijn heer, geeft haar het levende kind, maar doodt het in geen geval“. Wat zei de andere vrouw: “Het zal noch van mij noch van u zijn, snijdt door”. Dit getuigd van geen moederlijke liefde. Voor Salomo was het duidelijk wie de echte moeder was ! Wat een wijsheid van God. God geeft ook aan ons wijsheid om zaken op te lossen. Amen !